Ramayana

Progress:69.1%

लालप्यमानस्य विचेतनस्य प्रणष्टबुद्धे: पतितस्य भूमौ | मुहुर्मुहुर्निश्श्वसतश्च घर्मं सा तस्य शोकेन जगाम रात्रिः || २-७५-६५

That night passed off in grief for Bharata, who fell on the ground with his mind clouded and his senses lost. He lamented again and again, heaving deep, warm sighs. [2-75-65]

english translation

lAlapyamAnasya vicetanasya praNaSTabuddhe: patitasya bhUmau | muhurmuhurnizzvasatazca gharmaM sA tasya zokena jagAma rAtriH || 2-75-65

hk transliteration by Sanscript