Ramayana

Progress:96.4%

ततो निक्षिप्य मातृः स अयोध्यायां दृढ व्रतः | भरत श्शोकसन्तप्तो गुरूनिदमथाब्रवीत् || २-११५-१

sanskrit

After keeping his mothers in Ayodhya, the griefstricken Bharata who was firm in his vows, said to the elders : - [2-115-1]

english translation

tato nikSipya mAtRH sa ayodhyAyAM dRDha vrataH | bharata zzokasantapto gurUnidamathAbravIt || 2-115-1

hk transliteration

नन्दिग्रामं गमिष्यामि सर्वानामन्त्रयेऽद्य वः | तत्र दुःखमिदं सर्वं सहिष्ये राघवं विना || २-११५-२

sanskrit

- 'I take leave of all of you. I am going to Nandigrama where I shall keep company with grief on account of Rama's absence. [2-115-2]

english translation

nandigrAmaM gamiSyAmi sarvAnAmantraye'dya vaH | tatra duHkhamidaM sarvaM sahiSye rAghavaM vinA || 2-115-2

hk transliteration

गतश्च वा दिवं राजा वनस्थश्च गुरुर्मम | रामं प्रतीक्षे राज्याय स हि राजा महायशाः || २-११५-३

sanskrit

King Dasaratha has gone to heaven. My elder brother and guru is in the forest. I shall await his return for ruling the kingdom since he alone is the illustrious king of Ayodhya.' [2-115-3]

english translation

gatazca vA divaM rAjA vanasthazca gururmama | rAmaM pratIkSe rAjyAya sa hi rAjA mahAyazAH || 2-115-3

hk transliteration

एतच्छ्रुत्वा शुभं वाक्यं भरतस्य महात्मनः | अब्रुवन्मन्त्रिणः सर्वे वसिष्ठश्च पुरोहितः || २-११५-४

sanskrit

Hearing the auspicious words of the magnanimous Bharata the counsellors, priests including Vasistha replied : - [2-115-4]

english translation

etacchrutvA zubhaM vAkyaM bharatasya mahAtmanaH | abruvanmantriNaH sarve vasiSThazca purohitaH || 2-115-4

hk transliteration

सुभृशं श्लाघनीयं च यदुक्तं भरत त्वया | वचनं भ्रातृवात्सल्यादनुरूपं तवैव तत् || २-११५-५

sanskrit

- 'Oh ! Bharata, the words you have uttered out of devotion to your brother which befit you alone are highly praiseworthy. [2-115-5]

english translation

subhRzaM zlAghanIyaM ca yaduktaM bharata tvayA | vacanaM bhrAtRvAtsalyAdanurUpaM tavaiva tat || 2-115-5

hk transliteration