Search

  1. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/22
    सुख दुह्खे भय क्रोधौ लाभ अलाभौ भव अभवौ । यस्य किंचित् तथा भूतम् ननु दैवस्य कर्म तत् ॥ २-२२-२२sukha duhkhe bhaya krodhau lAbha alAbhau bhava abhavau । yasya kiMcit tathA bhUtam nanu daivasya karma tat ॥ 2-22-22Happiness or misery, fear or anger, gain or loss, birth or death, and all such things are surely the acts of destiny. ॥ 2-22-22॥
  2. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/21
    कश्चित् दैवेन सौमित्रे योद्धुम् उत्सहते पुमान् । यस्य न ग्रहणम् किंचित् कर्मणो अन्यत्र दृश्यते ॥ २-२२-२१kazcit daivena saumitre yoddhum utsahate pumAn । yasya na grahaNam kiMcit karmaNo anyatra dRzyate ॥ 2-22-21Oh ! Soumitre ( Lakshmana ) which mortal has the power to fight with destiny the grip of which can be comprehended by following its course only through its effect and nowhere else. ॥ 2-22-21॥
  3. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/20
    यद् अचिन्त्यम् तु तत् दैवम् भूतेष्व् अपि न हन्यते । व्यक्तम् मयि च तस्याम् च पतितः हि विपर्ययः ॥ २-२२-२०yad acintyam tu tat daivam bhUteSv api na hanyate । vyaktam mayi ca tasyAm ca patitaH hi viparyayaH ॥ 2-22-20Inconceivable is the power of destiny. Its impact on all beings cannot be averted. That an adversity has befallen me and Kaikeyi is (therefore) evident. ॥ 2-22-20॥
  4. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/19
    कथम् प्रकृति सम्पन्ना राज पुत्री तथा अगुणा । ब्रूयात् सा प्राकृता इव स्त्री मत् पीडाम् भर्तृ सम्निधौ ॥ २-२२-१९katham prakRti sampannA rAja putrI tathA aguNA । brUyAt sA prAkRtA iva strI mat pIDAm bhartR samnidhau ॥ 2-22-19If destiny is not the cause behind this, how could princess ( Kaikeyi ) who is gifted with virtues and a noble nature speak such painful words to me before her husband, like an ordinary woman? ॥ 2-22-19॥
  5. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/18
    सो अभिषेक निवृत्ति अर्थैः प्रवास अर्थैः च दुर्वचैः । उग्रैः वाक्यैः अहम् तस्या न अन्यद् दैवात् समर्थये ॥ २-२२-१८so abhiSeka nivRtti arthaiH pravAsa arthaiH ca durvacaiH । ugraiH vAkyaiH aham tasyA na anyad daivAt samarthaye ॥ 2-22-18I do not find any reason other than destiny for the cruel and brutal words spoken by her ( Kaikeyi ) with the objective of preventing my coronation and exiling me. ॥ 2-22-18॥
  6. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/17
    जानासि हि यथा सौम्य न मातृषु ममान्तरम् । भूत पूर्वम् विशेषो वा तस्या मयि सुते अपि वा ॥ २-२२-१७jAnAsi hi yathA saumya na mAtRSu mamAntaram । bhUta pUrvam vizeSo vA tasyA mayi sute api vA ॥ 2-22-17You know, Oh ! gentle Lakshmana that never in the past had I any feeling of distinction amongst my mothers. And Kaikeyi never differentiated between me and her son. ॥ 2-22-17॥
  7. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/16
    कैकेय्याः प्रतिपत्तिर्हि कथं स्यान्मम पीडने । यदि भावो न दैवो अयम् कृत अन्त विहितः भवेत् ॥ २-२२-१६kaikeyyAH pratipattirhi kathaM syAnmama pIDane । yadi bhAvo na daivo ayam kRta anta vihitaH bhavet ॥ 2-22-16If this thought and my misfortune were not caused in Kaikeyi by destiny, how could she muster such determination to inflict pain on me? ॥ 2-22-16॥
  8. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/15
    कृत अन्तः तु एव सौमित्रे द्रष्टव्यो मत् प्रवासने । राज्यस्य च वितीर्णस्य पुनर् एव निवर्तने ॥ २-२२-१५kRta antaH tu eva saumitre draSTavyo mat pravAsane । rAjyasya ca vitIrNasya punar eva nivartane ॥ 2-22-15If the award of the kingdom to me is revoked, Oh ! Lakshmana, and if I am banished in this manner, see, it is destiny. ॥ 2-22-15॥
  9. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/14
    बुद्धिः प्रणीता येन इयम् मनः च सुसमाहितम् । तत् तु न अर्हामि सम्क्लेष्टुम् प्रव्रजिष्यामि माचिरम् ॥ २-२२-१४buddhiH praNItA yena iyam manaH ca susamAhitam । tat tu na arhAmi samkleSTum pravrajiSyAmi mAciram ॥ 2-22-14With wellcomposed mind this decision has been taken. I do not like to inflict pain (on Dasaratha or Kaikeyi). I shall, therefore, depart to the forest without delay. ॥ 2-22-14॥
  10. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/22/13
    मयि चीर अजिन धरे जटा मण्डल धारिणि । गते अरण्यम् च कैकेय्या भविष्यति मनः सुखम् ॥ २-२२-१३mayi cIra ajina dhare jaTA maNDala dhAriNi । gate araNyam ca kaikeyyA bhaviSyati manaH sukham ॥ 2-22-13Kaikeyi will attain peace of mind only after my departure to the forest in tattered clothes, an antelope skin and a crown of matted locks. ॥ 2-22-13॥