Search
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/13/17विललापार्तवद्दुःखं गगनासक्तलोचनः । प्रभातं त्वयेच्छामि निशे नक्षत्रभूषणे ॥ २-१३-१७vilalApArtavadduHkhaM gaganAsaktalocanaH । prabhAtaM tvayecchAmi nize nakSatrabhUSaNe ॥ 2-13-17- started lamenting pitiably fixing his gaze at the sky like the sick 'Oh ! Night adorned with stars, I do not wish you to do break into a dawn. ॥ 2-12-17॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/13/9शूरश्च कृतविद्यश्च जितक्रोधः क्षमापरः । कथं कमलपत्राक्षो मया रामो विवास्यते ॥ २-१३-९zUrazca kRtavidyazca jitakrodhaH kSamAparaH । kathaM kamalapatrAkSo mayA rAmo vivAsyate ॥ 2-13-9How can I exile Rama, whose eyes resemble lotus petals, who is learned and brave, who has subdued his anger and who is always full of forgiveness? ॥ 2-13-9॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/114स भूमिपलो विलपन्ननाथवत् । स्त्रीया गृहीतो हृदयेऽतिमात्रया । पपात देव्याश्चरणौ प्रसारिता । पुभावसम्प्राप्य यथातुरस्तथा ॥ २-१२-११४sa bhUmipalo vilapannanAthavat । strIyA gRhIto hRdaye'timAtrayA । papAta devyAzcaraNau prasAritA । pubhAvasamprApya yathAturastathA ॥ 2-12-114The king ( Dasharatha ), with his heart in the grip of a woman, who transgressed all bounds of decorum, he wailing like a forlorn child and not reaching Kaikeyi's both the feet which were spread along, sank down like an ailing man. ॥ 2-12-114॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/105अहम् पुनर्देवकुमाररूप । मलकृतम् तम् सुतमाव्रजन्तम् । नन्दामि पश्यन्नपि दर्शनेन । भवामि दृष्ट्वा च पुनर्युवेव ॥ २-१२-१०५aham punardevakumArarUpa । malakRtam tam sutamAvrajantam । nandAmi pazyannapi darzanena । bhavAmi dRSTvA ca punaryuveva ॥ 2-12-105When I see my son, handsome and welladorned like the son of a celestial deity, coming towards me, I rejoice. Even his very sight makes me grow young again. ॥ 2-12-105॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/94हन्तानार्ये ममामित्रे सकामा भव कैकयि । मृते मयि गते रामे वनम् पुरुषपुङ्गवे ॥ २-१२-९४hantAnArye mamAmitre sakAmA bhava kaikayi । mRte mayi gate rAme vanam puruSapuGgave ॥ 2-12-94Oh ! my enemy, Oh ! wicked Kaikeyi, after Rama, the foremost of men, has left for the forest, your desires will be fulfilled. And after my death - ॥ 2-12-94॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/85नालम् द्वितीयम् वचनम् पुत्रो माम् प्रति भाषितुम् । स वनम् प्रव्रजेत्युक्तो बाढमित्येव वक्ष्यति ॥ २-१२-८५nAlam dvitIyam vacanam putro mAm prati bhASitum । sa vanam pravrajetyukto bADhamityeva vakSyati ॥ 2-12-85My son Rama will not say a second word to me, if I tell him 'Go to the forest'.He will say, 'Certainly so'. ॥ 2-12-85॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/75चिरम् जीवितुमाशंसे रुदतीम् चापि मैथिलीम् । सा नूनम् विधवा राज्यम् सपुत्रा कारयिष्यसि ॥ २-१२-७५ciram jIvitumAzaMse rudatIm cApi maithilIm । sA nUnam vidhavA rAjyam saputrA kArayiSyasi ॥ 2-12-75- and Maithili ( Sita ) crying, I do not hope to survive for long, indeed. You will certainly rule the kingdom as a widow along with your son. ॥ 2-12-75॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/64कथम् द्रक्ष्याम्यपावृत्ताम् परैरिव हताम् चमूम् । किम् माम् वक्ष्यन्ति राजानो नानादिग्भ्यः समागताह् ॥ २-१२-६४katham drakSyAmyapAvRttAm parairiva hatAm camUm । kim mAm vakSyanti rAjAno nAnAdigbhyaH samAgatAh ॥ 2-12-64How can I see such a decision being reversed like a retreating army defeated by enemies? What the Kings who have already arrived from different quarters, will speak about me? . - ॥ 2-12-64॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/54स देव्या व्यवसायम् च घोरम् च शपथम् कृतम् । ध्यात्वा रामेति निश्श्वस्य छिन्नस्तरुरिवापतत् ॥ २-१२-५४sa devyA vyavasAyam ca ghoram ca zapatham kRtam । dhyAtvA rAmeti nizzvasya chinnastarurivApatat ॥ 2-12-54Reflecting on the determination of the queen and her dreadful vow, the king sighed and cried, 'Oh ! Rama' and then fell down like a tree severed. ॥ 2-12-54॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/45स त्वम् धर्मम् परित्यज्य रामम् राज्येऽभिषिच्यच । सह कौलस्यया नित्यम् रन्तुमिच्छसि दुर्मते ॥ २-१२-४५sa tvam dharmam parityajya rAmam rAjye'bhiSicyaca । saha kaulasyayA nityam rantumicchasi durmate ॥ 2-12-45Oh ! wicked minded one, deserting righteousness and installing Rama in the kingdom, you want to enjoy life with Kausalya ever after? ॥ 2-12-45॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/13/17विललापार्तवद्दुःखं गगनासक्तलोचनः । प्रभातं त्वयेच्छामि निशे नक्षत्रभूषणे ॥ २-१३-१७vilalApArtavadduHkhaM gaganAsaktalocanaH । prabhAtaM tvayecchAmi nize nakSatrabhUSaNe ॥ 2-13-17- started lamenting pitiably fixing his gaze at the sky like the sick 'Oh ! Night adorned with stars, I do not wish you to do break into a dawn. ॥ 2-12-17॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/13/9शूरश्च कृतविद्यश्च जितक्रोधः क्षमापरः । कथं कमलपत्राक्षो मया रामो विवास्यते ॥ २-१३-९zUrazca kRtavidyazca jitakrodhaH kSamAparaH । kathaM kamalapatrAkSo mayA rAmo vivAsyate ॥ 2-13-9How can I exile Rama, whose eyes resemble lotus petals, who is learned and brave, who has subdued his anger and who is always full of forgiveness? ॥ 2-13-9॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/114स भूमिपलो विलपन्ननाथवत् । स्त्रीया गृहीतो हृदयेऽतिमात्रया । पपात देव्याश्चरणौ प्रसारिता । पुभावसम्प्राप्य यथातुरस्तथा ॥ २-१२-११४sa bhUmipalo vilapannanAthavat । strIyA gRhIto hRdaye'timAtrayA । papAta devyAzcaraNau prasAritA । pubhAvasamprApya yathAturastathA ॥ 2-12-114The king ( Dasharatha ), with his heart in the grip of a woman, who transgressed all bounds of decorum, he wailing like a forlorn child and not reaching Kaikeyi's both the feet which were spread along, sank down like an ailing man. ॥ 2-12-114॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/105अहम् पुनर्देवकुमाररूप । मलकृतम् तम् सुतमाव्रजन्तम् । नन्दामि पश्यन्नपि दर्शनेन । भवामि दृष्ट्वा च पुनर्युवेव ॥ २-१२-१०५aham punardevakumArarUpa । malakRtam tam sutamAvrajantam । nandAmi pazyannapi darzanena । bhavAmi dRSTvA ca punaryuveva ॥ 2-12-105When I see my son, handsome and welladorned like the son of a celestial deity, coming towards me, I rejoice. Even his very sight makes me grow young again. ॥ 2-12-105॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/94हन्तानार्ये ममामित्रे सकामा भव कैकयि । मृते मयि गते रामे वनम् पुरुषपुङ्गवे ॥ २-१२-९४hantAnArye mamAmitre sakAmA bhava kaikayi । mRte mayi gate rAme vanam puruSapuGgave ॥ 2-12-94Oh ! my enemy, Oh ! wicked Kaikeyi, after Rama, the foremost of men, has left for the forest, your desires will be fulfilled. And after my death - ॥ 2-12-94॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/85नालम् द्वितीयम् वचनम् पुत्रो माम् प्रति भाषितुम् । स वनम् प्रव्रजेत्युक्तो बाढमित्येव वक्ष्यति ॥ २-१२-८५nAlam dvitIyam vacanam putro mAm prati bhASitum । sa vanam pravrajetyukto bADhamityeva vakSyati ॥ 2-12-85My son Rama will not say a second word to me, if I tell him 'Go to the forest'.He will say, 'Certainly so'. ॥ 2-12-85॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/75चिरम् जीवितुमाशंसे रुदतीम् चापि मैथिलीम् । सा नूनम् विधवा राज्यम् सपुत्रा कारयिष्यसि ॥ २-१२-७५ciram jIvitumAzaMse rudatIm cApi maithilIm । sA nUnam vidhavA rAjyam saputrA kArayiSyasi ॥ 2-12-75- and Maithili ( Sita ) crying, I do not hope to survive for long, indeed. You will certainly rule the kingdom as a widow along with your son. ॥ 2-12-75॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/64कथम् द्रक्ष्याम्यपावृत्ताम् परैरिव हताम् चमूम् । किम् माम् वक्ष्यन्ति राजानो नानादिग्भ्यः समागताह् ॥ २-१२-६४katham drakSyAmyapAvRttAm parairiva hatAm camUm । kim mAm vakSyanti rAjAno nAnAdigbhyaH samAgatAh ॥ 2-12-64How can I see such a decision being reversed like a retreating army defeated by enemies? What the Kings who have already arrived from different quarters, will speak about me? . - ॥ 2-12-64॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/54स देव्या व्यवसायम् च घोरम् च शपथम् कृतम् । ध्यात्वा रामेति निश्श्वस्य छिन्नस्तरुरिवापतत् ॥ २-१२-५४sa devyA vyavasAyam ca ghoram ca zapatham kRtam । dhyAtvA rAmeti nizzvasya chinnastarurivApatat ॥ 2-12-54Reflecting on the determination of the queen and her dreadful vow, the king sighed and cried, 'Oh ! Rama' and then fell down like a tree severed. ॥ 2-12-54॥
- siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/12/45स त्वम् धर्मम् परित्यज्य रामम् राज्येऽभिषिच्यच । सह कौलस्यया नित्यम् रन्तुमिच्छसि दुर्मते ॥ २-१२-४५sa tvam dharmam parityajya rAmam rAjye'bhiSicyaca । saha kaulasyayA nityam rantumicchasi durmate ॥ 2-12-45Oh ! wicked minded one, deserting righteousness and installing Rama in the kingdom, you want to enjoy life with Kausalya ever after? ॥ 2-12-45॥