- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/24एतौ तौ सम्प्रकाशेते गोत्रवन्तौ मनोरमौ | वायुवेगसमौ वीर जवनौ तुरगोत्तमौ || २-९७-२४etau tau samprakAzete gotravantau manoramau | vAyuvegasamau vIra javanau turagottamau || 2-97-24Oh ! valiant warrior, you can see those two splendid horses of high pedigree, charming, swift and equal to wind in speed are shining (in the army). [2-97-24]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/23इमां वाप्येष वैदेहीमत्यन्तसुखसेविनीम् | पिता मे राघवः श्रीमान्वनादादाय यास्यति || २-९७-२३imAM vApyeSa vaidehImatyantasukhasevinIm | pitA me rAghavaH zrImAnvanAdAdAya yAsyati || 2-97-23Our father, the prosperous Dasaratha, after withdrawing this princess Vaidehi who is brought up in luxury from the forest (to Ayodhya), will return. [2-97-23]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/22अथवा नौ ध्रुवं मन्ये मन्यमानः सुखोचितौ | वनवासमनुध्याय गृहाय प्रतिनेष्यति || २-९७-२२athavA nau dhruvaM manye manyamAnaH sukhocitau | vanavAsamanudhyAya gRhAya pratineSyati || 2-97-22Or rather having thought of the adversities of dwelling in a forest and also by realising that both of us are accustomed to comforts, I think he has certainly come to take us back home. [2-97-22]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/21व्रीडितं लक्ष्मणं दृष्ट्वा राघवः प्रत्युवाच ह | एष मन्ये महाबाहुरिहास्मान्द्रष्टुमागतः || २-९७-२१vrIDitaM lakSmaNaM dRSTvA rAghavaH pratyuvAca ha | eSa manye mahAbAhurihAsmAndraSTumAgataH || 2-97-21Observing Lakshmana's abashment, Rama said, 'I think the mighty armed king Dasaratha has come to see all of us here. [2-97-21]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/20तद्वाक्यं लक्ष्मणः श्रुत्वा व्रीडितः प्रत्युवाच ह | त्व मन्ये द्रष्टुमायातः पिता दशरथः स्वयम् || २-९७-२० tadvAkyaM lakSmaNaH zrutvA vrIDitaH pratyuvAca ha | tva manye draSTumAyAtaH pitA dazarathaH svayam || 2-97-20 Hearing the words of Rama, Lakshmana was abashed and said I think it is our father, king Dasaratha who has come here personally to see you. [2-97-20]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/19तथोक्तो धर्मशीलेन भ्रात्रा तस्य हिते रतः | लक्ष्मणः प्रविवेशेव स्वानि गात्राणि लज्जया || २-९७-१९tathokto dharmazIlena bhrAtrA tasya hite rataH | lakSmaNaH pravivezeva svAni gAtrANi lajjayA || 2-97-19Having heard the words uttered by his brother, Rama of virtuous disposition, Lakshmana who was devoted to his brother's welfare, shrank. [2-97-19]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/18उच्यमानोऽपि भरतो मया लक्ष्मण तद्वचः | राज्यमस्मै प्रयच्छेति बाढमित्येव वक्ष्यति || २-९७-१८ucyamAno'pi bharato mayA lakSmaNa tadvacaH | rAjyamasmai prayaccheti bADhamityeva vakSyati || 2-97-18Oh ! Lakshmana if I earnestly exhort Bharata to offer this kingdom to you, then on hearing those words, he would say, 'Certainly so'.' [2-97-18]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/17यदि राज्यस्य हेतोस्त्वमिमां वाचं प्रभाषसे | वक्ष्यामि भरतं दृष्ट्वा राज्यमस्मै प्रदीयताम् || २-९७-१७yadi rAjyasya hetostvamimAM vAcaM prabhASase | vakSyAmi bharataM dRSTvA rAjyamasmai pradIyatAm || 2-97-17If you are saying all these words only for the sake of the kingdom, then I shall ask Bharata when I see him to offer this kingdom to you. [2-97-17]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/16कथं नु पुत्राः पितरं हन्युः कस्यां चिदापदि | भ्राता वा भ्रातरं हन्यात्सौमित्रे प्राणमात्मनः || २-९७-१६kathaM nu putrAH pitaraM hanyuH kasyAM cidApadi | bhrAtA vA bhrAtaraM hanyAtsaumitre prANamAtmanaH || 2-97-16Whatever be the calamity, Oh ! Lakshmana, how will sons slay their father, or a brother kill his own brother who is as dear to him as his own life? [2-97-16]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/15न हि ते निष्ठुरं वाच्यो भरतो नाप्रियं वचः | अहं ह्यप्रियमुक्तः स्यां भरतस्याप्रिये कृते || २-९७-१५na hi te niSThuraM vAcyo bharato nApriyaM vacaH | ahaM hyapriyamuktaH syAM bharatasyApriye kRte || 2-97-15You must not speak any harsh or unpleasant words against Bharata. If you do, they will be deemed to be directed against me. [2-97-15]
Intelligence:80%
Similarity:40%
Search
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/24एतौ तौ सम्प्रकाशेते गोत्रवन्तौ मनोरमौ | वायुवेगसमौ वीर जवनौ तुरगोत्तमौ || २-९७-२४etau tau samprakAzete gotravantau manoramau | vAyuvegasamau vIra javanau turagottamau || 2-97-24Oh ! valiant warrior, you can see those two splendid horses of high pedigree, charming, swift and equal to wind in speed are shining (in the army). [2-97-24]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/23इमां वाप्येष वैदेहीमत्यन्तसुखसेविनीम् | पिता मे राघवः श्रीमान्वनादादाय यास्यति || २-९७-२३imAM vApyeSa vaidehImatyantasukhasevinIm | pitA me rAghavaH zrImAnvanAdAdAya yAsyati || 2-97-23Our father, the prosperous Dasaratha, after withdrawing this princess Vaidehi who is brought up in luxury from the forest (to Ayodhya), will return. [2-97-23]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/22अथवा नौ ध्रुवं मन्ये मन्यमानः सुखोचितौ | वनवासमनुध्याय गृहाय प्रतिनेष्यति || २-९७-२२athavA nau dhruvaM manye manyamAnaH sukhocitau | vanavAsamanudhyAya gRhAya pratineSyati || 2-97-22Or rather having thought of the adversities of dwelling in a forest and also by realising that both of us are accustomed to comforts, I think he has certainly come to take us back home. [2-97-22]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/21व्रीडितं लक्ष्मणं दृष्ट्वा राघवः प्रत्युवाच ह | एष मन्ये महाबाहुरिहास्मान्द्रष्टुमागतः || २-९७-२१vrIDitaM lakSmaNaM dRSTvA rAghavaH pratyuvAca ha | eSa manye mahAbAhurihAsmAndraSTumAgataH || 2-97-21Observing Lakshmana's abashment, Rama said, 'I think the mighty armed king Dasaratha has come to see all of us here. [2-97-21]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/20तद्वाक्यं लक्ष्मणः श्रुत्वा व्रीडितः प्रत्युवाच ह | त्व मन्ये द्रष्टुमायातः पिता दशरथः स्वयम् || २-९७-२० tadvAkyaM lakSmaNaH zrutvA vrIDitaH pratyuvAca ha | tva manye draSTumAyAtaH pitA dazarathaH svayam || 2-97-20 Hearing the words of Rama, Lakshmana was abashed and said I think it is our father, king Dasaratha who has come here personally to see you. [2-97-20]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/19तथोक्तो धर्मशीलेन भ्रात्रा तस्य हिते रतः | लक्ष्मणः प्रविवेशेव स्वानि गात्राणि लज्जया || २-९७-१९tathokto dharmazIlena bhrAtrA tasya hite rataH | lakSmaNaH pravivezeva svAni gAtrANi lajjayA || 2-97-19Having heard the words uttered by his brother, Rama of virtuous disposition, Lakshmana who was devoted to his brother's welfare, shrank. [2-97-19]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/18उच्यमानोऽपि भरतो मया लक्ष्मण तद्वचः | राज्यमस्मै प्रयच्छेति बाढमित्येव वक्ष्यति || २-९७-१८ucyamAno'pi bharato mayA lakSmaNa tadvacaH | rAjyamasmai prayaccheti bADhamityeva vakSyati || 2-97-18Oh ! Lakshmana if I earnestly exhort Bharata to offer this kingdom to you, then on hearing those words, he would say, 'Certainly so'.' [2-97-18]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/17यदि राज्यस्य हेतोस्त्वमिमां वाचं प्रभाषसे | वक्ष्यामि भरतं दृष्ट्वा राज्यमस्मै प्रदीयताम् || २-९७-१७yadi rAjyasya hetostvamimAM vAcaM prabhASase | vakSyAmi bharataM dRSTvA rAjyamasmai pradIyatAm || 2-97-17If you are saying all these words only for the sake of the kingdom, then I shall ask Bharata when I see him to offer this kingdom to you. [2-97-17]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/16कथं नु पुत्राः पितरं हन्युः कस्यां चिदापदि | भ्राता वा भ्रातरं हन्यात्सौमित्रे प्राणमात्मनः || २-९७-१६kathaM nu putrAH pitaraM hanyuH kasyAM cidApadi | bhrAtA vA bhrAtaraM hanyAtsaumitre prANamAtmanaH || 2-97-16Whatever be the calamity, Oh ! Lakshmana, how will sons slay their father, or a brother kill his own brother who is as dear to him as his own life? [2-97-16]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/15न हि ते निष्ठुरं वाच्यो भरतो नाप्रियं वचः | अहं ह्यप्रियमुक्तः स्यां भरतस्याप्रिये कृते || २-९७-१५na hi te niSThuraM vAcyo bharato nApriyaM vacaH | ahaM hyapriyamuktaH syAM bharatasyApriye kRte || 2-97-15You must not speak any harsh or unpleasant words against Bharata. If you do, they will be deemed to be directed against me. [2-97-15]