Search

  1. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/24
    एतौ तौ सम्प्रकाशेते गोत्रवन्तौ मनोरमौ । वायुवेगसमौ वीर जवनौ तुरगोत्तमौ ॥ २-९७-२४etau tau samprakAzete gotravantau manoramau । vAyuvegasamau vIra javanau turagottamau ॥ 2-97-24Oh ! valiant warrior, you can see those two splendid horses of high pedigree, charming, swift and equal to wind in speed are shining (in the army). ॥ 2-97-24॥
  2. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/23
    इमां वाप्येष वैदेहीमत्यन्तसुखसेविनीम् । पिता मे राघवः श्रीमान्वनादादाय यास्यति ॥ २-९७-२३imAM vApyeSa vaidehImatyantasukhasevinIm । pitA me rAghavaH zrImAnvanAdAdAya yAsyati ॥ 2-97-23Our father, the prosperous Dasaratha, after withdrawing this princess Vaidehi who is brought up in luxury from the forest (to Ayodhya), will return. ॥ 2-97-23॥
  3. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/22
    अथवा नौ ध्रुवं मन्ये मन्यमानः सुखोचितौ । वनवासमनुध्याय गृहाय प्रतिनेष्यति ॥ २-९७-२२athavA nau dhruvaM manye manyamAnaH sukhocitau । vanavAsamanudhyAya gRhAya pratineSyati ॥ 2-97-22Or rather having thought of the adversities of dwelling in a forest and also by realising that both of us are accustomed to comforts, I think he has certainly come to take us back home. ॥ 2-97-22॥
  4. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/21
    व्रीडितं लक्ष्मणं दृष्ट्वा राघवः प्रत्युवाच ह । एष मन्ये महाबाहुरिहास्मान्द्रष्टुमागतः ॥ २-९७-२१vrIDitaM lakSmaNaM dRSTvA rAghavaH pratyuvAca ha । eSa manye mahAbAhurihAsmAndraSTumAgataH ॥ 2-97-21Observing Lakshmana's abashment, Rama said, 'I think the mighty armed king Dasaratha has come to see all of us here. ॥ 2-97-21॥
  5. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/20
    तद्वाक्यं लक्ष्मणः श्रुत्वा व्रीडितः प्रत्युवाच ह । त्व मन्ये द्रष्टुमायातः पिता दशरथः स्वयम् ॥ २-९७-२० tadvAkyaM lakSmaNaH zrutvA vrIDitaH pratyuvAca ha । tva manye draSTumAyAtaH pitA dazarathaH svayam ॥ 2-97-20 Hearing the words of Rama, Lakshmana was abashed and said I think it is our father, king Dasaratha who has come here personally to see you. ॥ 2-97-20॥
  6. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/19
    तथोक्तो धर्मशीलेन भ्रात्रा तस्य हिते रतः । लक्ष्मणः प्रविवेशेव स्वानि गात्राणि लज्जया ॥ २-९७-१९tathokto dharmazIlena bhrAtrA tasya hite rataH । lakSmaNaH pravivezeva svAni gAtrANi lajjayA ॥ 2-97-19Having heard the words uttered by his brother, Rama of virtuous disposition, Lakshmana who was devoted to his brother's welfare, shrank. ॥ 2-97-19॥
  7. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/18
    उच्यमानोऽपि भरतो मया लक्ष्मण तद्वचः । राज्यमस्मै प्रयच्छेति बाढमित्येव वक्ष्यति ॥ २-९७-१८ucyamAno'pi bharato mayA lakSmaNa tadvacaH । rAjyamasmai prayaccheti bADhamityeva vakSyati ॥ 2-97-18Oh ! Lakshmana if I earnestly exhort Bharata to offer this kingdom to you, then on hearing those words, he would say, 'Certainly so'.' ॥ 2-97-18॥
  8. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/17
    यदि राज्यस्य हेतोस्त्वमिमां वाचं प्रभाषसे । वक्ष्यामि भरतं दृष्ट्वा राज्यमस्मै प्रदीयताम् ॥ २-९७-१७yadi rAjyasya hetostvamimAM vAcaM prabhASase । vakSyAmi bharataM dRSTvA rAjyamasmai pradIyatAm ॥ 2-97-17If you are saying all these words only for the sake of the kingdom, then I shall ask Bharata when I see him to offer this kingdom to you. ॥ 2-97-17॥
  9. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/16
    कथं नु पुत्राः पितरं हन्युः कस्यां चिदापदि । भ्राता वा भ्रातरं हन्यात्सौमित्रे प्राणमात्मनः ॥ २-९७-१६kathaM nu putrAH pitaraM hanyuH kasyAM cidApadi । bhrAtA vA bhrAtaraM hanyAtsaumitre prANamAtmanaH ॥ 2-97-16Whatever be the calamity, Oh ! Lakshmana, how will sons slay their father, or a brother kill his own brother who is as dear to him as his own life? ॥ 2-97-16॥
  10. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/97/15
    न हि ते निष्ठुरं वाच्यो भरतो नाप्रियं वचः । अहं ह्यप्रियमुक्तः स्यां भरतस्याप्रिये कृते ॥ २-९७-१५na hi te niSThuraM vAcyo bharato nApriyaM vacaH । ahaM hyapriyamuktaH syAM bharatasyApriye kRte ॥ 2-97-15You must not speak any harsh or unpleasant words against Bharata. If you do, they will be deemed to be directed against me. ॥ 2-97-15॥