1. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/20/9
    सो अपश्यत् पुरुषम् तत्र वृद्धं परम पूजितम् | उपविष्टम् ग्ऱ्ह द्वारि तिष्ठतः च अपरान् बहून् || २-२०-९so apazyat puruSam tatra vRddhaM parama pUjitam | upaviSTam gr2ha dvAri tiSThataH ca aparAn bahUn || 2-20-9Rama beheld a highly venerable elderly man seated at the entrance of the residence and many others standing (nearby). [2-20-9]
  2. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/19/37
    उचितम् च महाबाहुर्न जहौ हर्षमात्मनः | शारदः समुदीर्णांशुश्चन्द्रस्तेज इवात्मजम् || २-१९-३७ucitam ca mahAbAhurna jahau harSamAtmanaH | zAradaH samudIrNAMzuzcandrasteja ivAtmajam || 2-19-37The mightyarmed (Rama) did not leave his habitual cheerfulness like the autumnal Moon his own brightness. [2-19-37]
  3. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/19/27
    स रामस्य वचश्श्रृत्वा भृशं दुःखहतः पिता | शोकात् अशक्नुवन् बाष्पम् प्ररुरोद महा स्वनम् || २-१९-२७sa rAmasya vacazzrRtvA bhRzaM duHkhahataH pitA | zokAt azaknuvan bASpam praruroda mahA svanam || 2-19-27Father (Dasaratha), too tormented with grief to speak cried out loudly on hearing the words of Rama. [2-19-27]
  4. siva.sh/ramayana/aranya-kanda/64/34
    असेव्यः सततं चैव निस्तृणद्रुमपल्लवः | इमां वा सरितं चाद्य शोषयिष्यामि लक्ष्मण || ३-६४-३४asevyaH satataM caiva nistRNadrumapallavaH | imAM vA saritaM cAdya zoSayiSyAmi lakSmaNa || 3-64-34- no grass, no tree, no twig. You will be unfit to be served any more. Oh ! Lakshmana, I will drain this river dry right now,..... - [3-64-34]
  5. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/19/7
    अहम् हि सीताम् राज्यम् च प्राणान् इष्टान् धनानि च | हृष्टो भ्रात्रे स्वयम् दद्याम् भरताय अप्रचोदितः || २-१९-७aham hi sItAm rAjyam ca prANAn iSTAn dhanAni ca | hRSTo bhrAtre svayam dadyAm bharatAya apracoditaH || 2-19-7Unurged, I would have gladly given to Bharata the kingdom, wealth, my most coveted life, and even Sita. [2-19-7]
  6. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/18/39
    एतेन त्वां नरेन्द्रोयम् कारुण्येन समाप्लुतः | शोकसंक्लिष्टवदनो न शक्नोति निरीक्षितुम् || २-१८-३९etena tvAM narendroyam kAruNyena samAplutaH | zokasaMkliSTavadano na zaknoti nirIkSitum || 2-18-39This is why the king with his face tortured by tears and (his heart) overwhelmed with compassion for you, is unable to look at you. [2-18-39]
  7. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/18/38
    भरतः कोसल पुरे प्रशास्तु वसुधाम् इमाम् | नाना रत्न समाकीर्णम् सवाजि रथ कुन्जराम् || २-१८-३८bharataH kosala pure prazAstu vasudhAm imAm | nAnA ratna samAkIrNam savAji ratha kunjarAm || 2-18-38Let Bharata live in Ayodhya, the capital of Kosala and rule this kingdom rich in gems of different kinds, in horses, chariots and elephants. [2-18-38]
  8. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/18/37
    सप्त सप्त च वर्षाणि दण्डक अरण्यम् आश्रितः | अभिषेकम् इमम् त्यक्त्वा जटा चीर धरः वस || २-१८-३७sapta sapta ca varSANi daNDaka araNyam AzritaH | abhiSekam imam tyaktvA jaTA cIra dharaH vasa || 2-18-37Forsake this consecration, wear matted locks and deerskin and take refuge in Dandaka forest for fourteen years. [2-18-37]
  9. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/18/36
    भरतस्त्वभिषिच्येत यदेतदभिषेचन्म् | त्वदर्थे विहितम् राज्ञा तेन सर्वेण राघव || २-१८-३६bharatastvabhiSicyeta yadetadabhiSecanm | tvadarthe vihitam rAjJA tena sarveNa rAghava || 2-18-36Bharata shall be consecrated, Oh ! descendant of the Raghu dynasty (Rama)' with all these preparations made by the king to install you. [2-18-36]
  10. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/18/26
    यदि त्वभिहितं राज्ञा त्वयि तन्न विपत्स्यते | ततोऽहमभिधास्यामि न ह्येष त्वयि वक्ष्यति || २-१८-२६yadi tvabhihitaM rAjJA tvayi tanna vipatsyate | tato'hamabhidhAsyAmi na hyeSa tvayi vakSyati || 2-18-26If you do not transgress the word given by the king I shall tell you everything. The king on his own will not tell you.' [2-18-26]