Search

  1. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/87/4
    भरतम् मुर्च्छितम् द्रुष्ट्वा विवर्णवदनो गुहः | बभूव व्यथितस्तत्र भूमिकम्पे यथा द्रुमः || २-८७-४bharatam murcchitam druSTvA vivarNavadano guhaH | babhUva vyathitastatra bhUmikampe yathA drumaH || 2-87-4Seeing Bharata unconscious, Guha growing pale, shook like a tree during an earthquake. [2-87-4]
  2. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/87/3
    प्रत्याश्वस्य मुहूर्तं तु कालं परमदुर्मनाः | पपात सहसा तोत्रैर्ह्यतिविद्ध इव द्विपः || २-८७-३pratyAzvasya muhUrtaM tu kAlaM paramadurmanAH | papAta sahasA totrairhyatividdha iva dvipaH || 2-87-3- recovered for a moment and with a mind deeply distressed fell down at once like an elephant smitten by a goad. [2-87-3]
  3. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/87/2
    सुकुमारो महासत्त्वस्सिंहस्कन्धो महाभुजः | पुण्डरीकविशालाक्षस्तरुणः प्रियदर्शनः || २-८७-२sukumAro mahAsattvassiMhaskandho mahAbhujaH | puNDarIkavizAlAkSastaruNaH priyadarzanaH || 2-87-2The delicate, youthful, highly energetic and mightyarmed Bharata of graceful appearance, with shoulders like that of a lion and wide eyed like lotus petals,..... - [2-87-2]
  4. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/87/1
    गुहस्य वचनं श्रुत्वा भरतो भृशमप्रियम् | ध्यानं जगाम तत्रैव यत्र तच्छ्रुतमप्रियम् || २-८७-१guhasya vacanaM zrutvA bharato bhRzamapriyam | dhyAnaM jagAma tatraiva yatra tacchrutamapriyam || 2-87-1Extremely unhappy over what he heard from Guha, Bharata was immersed in thought then and there. [2-87-1]
  5. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/25
    जटाधरौ तौ द्रुमचीरवाससौ महाबलौ कुञ्जरयूथपोपमौ | वरेषुचापासिधरौ परन्तपौ व्यपेक्षमाणौ सह सीतया गतौ ||२-८६-२५jaTAdharau tau drumacIravAsasau mahAbalau kuJjarayUthapopamau | vareSucApAsidharau parantapau vyapekSamANau saha sItayA gatau ||2-86-25Rama and Lakshmana, slayers of enemies, who are as strong as bull elephants, with their hair matted, wearing robes made of bark, armed with excellent bows, arrows and swords went along with Sita looking around (vigilantly).' [2-86-25]
  6. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/24
    प्रभाते विमले सूर्ये कारयित्वा जटा उभौ | अस्मिन् भागीरथीतीरे सुखं सन्तारितौ मया || २-८६-२४prabhAte vimale sUrye kArayitvA jaTA ubhau | asmin bhAgIrathItIre sukhaM santAritau mayA || 2-86-24The next morning when the Sun shone bright, both of them matted their hair on the bank of the river Bhagirathi (Ganga) and I ferried them across comfortably. [2-86-24]
  7. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/23
    परिदेवयमानस्य तस्यैवं सुमहात्मनः | तिष्ठतो राजपुत्रस्य शर्वरी साऽत्यवर्तत || २-८६-२३paridevayamAnasya tasyaivaM sumahAtmanaH | tiSThato rAjaputrasya zarvarI sA'tyavartata || 2-86-23While the highminded prince was lamenting this way and was waiting, the night passed off. [2-86-23]
  8. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/22
    अपिसत्यप्रतिज्ञेन सार्धं कुशलिना वयं | निवृत्ते समये ह्यस्मिन् सुखिताः प्रविशेमहि || २-८६-२२apisatyapratijJena sArdhaM kuzalinA vayaM | nivRtte samaye hyasmin sukhitAH pravizemahi || 2-86-22Can we ever reenter Ayodhya happily after safely fulfilling the vow and completing the term of exile?' [2-86-22]
  9. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/21
    आरामोद्यानसंपूर्णां समाजोत्सवशालिनीम् | सुखिता विचरिष्यन्ति राजधानीं पितुर्मम || २-८६-२१ArAmodyAnasaMpUrNAM samAjotsavazAlinIm | sukhitA vicariSyanti rAjadhAnIM piturmama || 2-86-21- and plenty of pleasuregardens, and parks and community festivals, people sound in health would be moving about in great comfort there, in the capital of my father. [2-86-21]
  10. siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/86/20
    गजाश्वरथसंबाधां तूर्यनादविनादिताम् | सर्वकल्याणसंपूर्णां हृष्टपुष्टजनाकुलाम् || २-८६-२०gajAzvarathasaMbAdhAM tUryanAdavinAditAm | sarvakalyANasaMpUrNAM hRSTapuSTajanAkulAm || 2-86-20- teeming with elephants, horses and chariots, resounding with trumpets, and with wellbeing everywhere,..... - [2-86-20]