- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/21जाने चैतन्मनस्थं ते दृढीकरणमस्त्विति | अपृच्छं त्वां तथाऽत्यर्थं कीर्तिं समभिवर्धयन् || २-९०-२१jAne caitanmanasthaM te dRDhIkaraNamastviti | apRcchaM tvAM tathA'tyarthaM kIrtiM samabhivardhayan || 2-90-21I am aware of the feelings in your heart. Even then I enquired in order to confirm it and to further your fame. [2-90-21]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/16न चैतदिष्टं माता मे यदवोचन्मदन्तरे | नाहमेतेन तुष्टश्च न तद्वचनमाददे || २-९०-१६ na caitadiSTaM mAtA me yadavocanmadantare | nAhametena tuSTazca na tadvacanamAdade || 2-90-16 I do not approve of whatever my mother said in my absence. I am not happy with those words and I do not accept them. [2-90-16]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/15हतोऽस्मि यदि मामेवं भगवानपि मन्यते | मत्तो न दोषमाशङ्के नैवं मामनुशास्तु हि || २-९०-१५hato'smi yadi mAmevaM bhagavAnapi manyate | matto na doSamAzaGke naivaM mAmanuzAstu hi || 2-90-15- 'When one so venerable like you too misunderstands me, I am gone. There is no danger for him from me. Do not rebuke me this way. [2-90-15]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/14एवमुक्तो भरद्वाजं भरतः प्रत्युवाच ह | पर्यश्रुनयनो दुःखाद्वाचा संसज्जमानया || २-९०-१४evamukto bharadvAjaM bharataH pratyuvAca ha | paryazrunayano duHkhAdvAcA saMsajjamAnayA || 2-90-14At these words, Bharata, eyes filled with tears of grief, replied to Bharadwaja in a stumbling voice : - [2-90-14]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/13कच्छिन्न तस्यापापस्य पापं कर्तुमिहेच्छसि | अकण्टकं भोक्तुमना राज्यं तस्यानुजस्य च || २-९०-१३kacchinna tasyApApasya pApaM kartumihecchasi | akaNTakaM bhoktumanA rAjyaM tasyAnujasya ca || 2-90-13To enjoy the kingdom without obstacles do you intend to cause any harm to that irreproachable Rama and his brother?' [2-90-13]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/12नियुक्तः स्त्रीनियुक्तेन पित्रा योऽसौ महायशाः | वनवासी भवेतीह समाः किल चतुर्दश || २-९०-१२niyuktaH strIniyuktena pitrA yo'sau mahAyazAH | vanavAsI bhavetIha samAH kila caturdaza || 2-90-12 That illustrious one has been ordered by his father to live in the forest for fourteen years through the persuasion of a woman. [2-90-12]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/11सुषुवे यममित्रघ्नं कौसल्यानऽन्दवर्धनम् | भ्रात्रा सह सभार्यो यश्चिरं प्रव्राजितो वनम् || २-९०-११suSuve yamamitraghnaM kausalyAna'ndavardhanam | bhrAtrA saha sabhAryo yazciraM pravrAjito vanam || 2-90-11Rama, destroyer of enemies and enhancer of the delight of his mother Kausalya, has been banished to the forest for a long time along with his wife and brother. [2-90-11]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/10किमिहाऽगमने कार्यं तव राज्यं प्रशासतः | एतदाचक्ष्व मे सर्वं न हि मे शुद्ध्यते मनः || २-९०-१०kimihA'gamane kAryaM tava rAjyaM prazAsataH | etadAcakSva me sarvaM na hi me zuddhyate manaH || 2-90-10- 'Why have you come here when you ought to be ruling the kingdom? Tell me everything about this. My mind is not clear in this matter. [2-90-10]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/9तथेति तत्प्रतिज्ञाय भरद्वाजो महातपाः | भरतं प्रत्युवाचेदं राघवस्नेहबन्धनात् || २-९०-९tatheti tatpratijJAya bharadvAjo mahAtapAH | bharataM pratyuvAcedaM rAghavasnehabandhanAt || 2-90-9Saying, all is well, the great ascetic Bharadwaja, out of his affection for Rama, said to Bharata : - [2-90-9]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/8वसिष्ठो भरतश्चैनं पप्रच्छतुरनामयम् | शरीरेऽग्निषु वृक्षेषु शिष्येषु मृगपक्षिषु || २-९०-८vasiSTho bharatazcainaM papracchaturanAmayam | zarIre'gniSu vRkSeSu ziSyeSu mRgapakSiSu || 2-90-8Vasistha and Bharata also enquired about his health and welfare of his sacred fires, his disciples, animals and birds and trees of the hermitage. [2-90-8]
Intelligence:80%
Similarity:40%
Search
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/21जाने चैतन्मनस्थं ते दृढीकरणमस्त्विति | अपृच्छं त्वां तथाऽत्यर्थं कीर्तिं समभिवर्धयन् || २-९०-२१jAne caitanmanasthaM te dRDhIkaraNamastviti | apRcchaM tvAM tathA'tyarthaM kIrtiM samabhivardhayan || 2-90-21I am aware of the feelings in your heart. Even then I enquired in order to confirm it and to further your fame. [2-90-21]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/16न चैतदिष्टं माता मे यदवोचन्मदन्तरे | नाहमेतेन तुष्टश्च न तद्वचनमाददे || २-९०-१६ na caitadiSTaM mAtA me yadavocanmadantare | nAhametena tuSTazca na tadvacanamAdade || 2-90-16 I do not approve of whatever my mother said in my absence. I am not happy with those words and I do not accept them. [2-90-16]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/15हतोऽस्मि यदि मामेवं भगवानपि मन्यते | मत्तो न दोषमाशङ्के नैवं मामनुशास्तु हि || २-९०-१५hato'smi yadi mAmevaM bhagavAnapi manyate | matto na doSamAzaGke naivaM mAmanuzAstu hi || 2-90-15- 'When one so venerable like you too misunderstands me, I am gone. There is no danger for him from me. Do not rebuke me this way. [2-90-15]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/14एवमुक्तो भरद्वाजं भरतः प्रत्युवाच ह | पर्यश्रुनयनो दुःखाद्वाचा संसज्जमानया || २-९०-१४evamukto bharadvAjaM bharataH pratyuvAca ha | paryazrunayano duHkhAdvAcA saMsajjamAnayA || 2-90-14At these words, Bharata, eyes filled with tears of grief, replied to Bharadwaja in a stumbling voice : - [2-90-14]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/13कच्छिन्न तस्यापापस्य पापं कर्तुमिहेच्छसि | अकण्टकं भोक्तुमना राज्यं तस्यानुजस्य च || २-९०-१३kacchinna tasyApApasya pApaM kartumihecchasi | akaNTakaM bhoktumanA rAjyaM tasyAnujasya ca || 2-90-13To enjoy the kingdom without obstacles do you intend to cause any harm to that irreproachable Rama and his brother?' [2-90-13]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/12नियुक्तः स्त्रीनियुक्तेन पित्रा योऽसौ महायशाः | वनवासी भवेतीह समाः किल चतुर्दश || २-९०-१२niyuktaH strIniyuktena pitrA yo'sau mahAyazAH | vanavAsI bhavetIha samAH kila caturdaza || 2-90-12 That illustrious one has been ordered by his father to live in the forest for fourteen years through the persuasion of a woman. [2-90-12]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/11सुषुवे यममित्रघ्नं कौसल्यानऽन्दवर्धनम् | भ्रात्रा सह सभार्यो यश्चिरं प्रव्राजितो वनम् || २-९०-११suSuve yamamitraghnaM kausalyAna'ndavardhanam | bhrAtrA saha sabhAryo yazciraM pravrAjito vanam || 2-90-11Rama, destroyer of enemies and enhancer of the delight of his mother Kausalya, has been banished to the forest for a long time along with his wife and brother. [2-90-11]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/10किमिहाऽगमने कार्यं तव राज्यं प्रशासतः | एतदाचक्ष्व मे सर्वं न हि मे शुद्ध्यते मनः || २-९०-१०kimihA'gamane kAryaM tava rAjyaM prazAsataH | etadAcakSva me sarvaM na hi me zuddhyate manaH || 2-90-10- 'Why have you come here when you ought to be ruling the kingdom? Tell me everything about this. My mind is not clear in this matter. [2-90-10]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/9तथेति तत्प्रतिज्ञाय भरद्वाजो महातपाः | भरतं प्रत्युवाचेदं राघवस्नेहबन्धनात् || २-९०-९tatheti tatpratijJAya bharadvAjo mahAtapAH | bharataM pratyuvAcedaM rAghavasnehabandhanAt || 2-90-9Saying, all is well, the great ascetic Bharadwaja, out of his affection for Rama, said to Bharata : - [2-90-9]
- •siva.sh/ramayana/ayodhya-kanda/90/8वसिष्ठो भरतश्चैनं पप्रच्छतुरनामयम् | शरीरेऽग्निषु वृक्षेषु शिष्येषु मृगपक्षिषु || २-९०-८vasiSTho bharatazcainaM papracchaturanAmayam | zarIre'gniSu vRkSeSu ziSyeSu mRgapakSiSu || 2-90-8Vasistha and Bharata also enquired about his health and welfare of his sacred fires, his disciples, animals and birds and trees of the hermitage. [2-90-8]